Do: Prezydent Miasta Poznania, Pan Jacek Jaśkowiak
Wniosek z art. 241 Kodeksu Postępowania Administracyjnego
Wnoszę o umieszczenie na terenie budynków Urzędu Miasta Poznania symboli religijnych wszystkich związków wyznaniowych i kościołów zarejestrowanych w Polsce, na równych zasadach. Tym samym, zwracam się z wnioskiem o poszanowanie przekonań światopoglądowych, oraz zaprzestanie dyskryminacji ze względu na wyznanie, wszystkich obywateli Rzeczpospolitej Polski.
W Polsce obecnie zarejestrowanych jest 168 (sto sześćdziesiąt osiem) kościołów i związków wyznaniowych. Natomiast w piśmie z dnia 23 listopada 2020 (ZOU-II.1431.19.2020) Urząd Miasta Poznania informuje, że “że symbole religijne (chrześcijańskie – znak krzyża) znajdują się w salach konferencyjnych mieszczących się w budynku przy pl. Kolegiackim 17 (Sala sesyjna nr 2, Sala Błękitna, pokój radnych nr 3 i 6 oraz pokój do obsługi radnych nr 2)”. W kolejnym piśmie (ZOU-II.1431.19.2020) z dnia 3 grudnia 2020 Urząd Miasta Poznania doprecyzowuje stwierdzenie “chrześcijańskie znaki krzyża” informując, że są to “krzyż łaciński z przytwierdzoną podobizną Jezusa Chrystusa”, co wskazuje, że nie są to symbole religijne wszystkich chrześcijan. Z korespondencji z Urzędem Miasta Poznania wynika, że znaki katolickie to jedyne symbole religijne znajdujące się na terenie Urzędu.
W miejscu takim jak Urząd Miasta, wszyscy obywatele powinni być traktowani jednakowo, a więc powinni mieć takie same prawa. Umieszczenie symbolu religijnego jednego wyznania w publicznych salach konferencyjnych, wiąże się z ograniczeniem swobody wyznania, a co za tym idzie powoduje dyskryminację ze względu na wyznanie. W związku z powyższym tak ważne jest, aby publiczny urząd i funkcjonariusze publiczni, którzy nim zarządzają, dbali o to by był miejscem neutralnym światopoglądowo i politycznie.
Wolność wyznania („wolność wyznania” formułowana w ten sposób, zawiera się również „wolność braku wyznania”) ma umocowanie w źródłach prawa o charakterze międzynarodowym i krajowym.
Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności gwarantuje wolność sumienia i wyznania. Warunkiem spełnienia tego prawa jest zachowanie neutralności światopoglądowej placówek publicznych i uwzględnienie racji mniejszości, szczególnie w sytuacji zgłoszenia przez nie jawnego sprzeciwu wobec dyskryminacji. Zasada poszanowania praw mniejszości jest fundamentem państw demokratycznych.
Urząd Miasta w Poznaniu jest często odwiedzanym miejscem przez szkolne wycieczki. Zgodnie z art. 3 ust. 1 Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r.: we wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych przez publiczne lub prywatne instytucje opieki społecznej, sądy, władze administracyjne lub ciała ustawodawcze, sprawą nadrzędną będzie najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka. W powyższym przypadku naruszony jest interes dziecka przez Urząd. Urząd powinien szanować godność osób odwiedzających, w tym uczniów. Symbol jednego wyznania w Urzędzie jest zaprzeczeniem zasady równego traktowania obywateli i sprawia wrażenie jednoznacznej deklaracji światopoglądowej instytucji publicznej i zarządzających nią funkcjonariuszy publicznych. Jak stanowi art. 14 ust. 1 i 2 Konwencji o prawach dziecka: Państwa-Strony będą respektowały prawo dziecka do swobody myśli, sumienia i wyznania, będą respektowały prawa i obowiązki rodziców lub, w odpowiednich przypadkach, opiekunów prawnych odnośnie do ukierunkowania dziecka w korzystaniu z jego prawa w sposób zgodny z rozwijającymi się zdolnościami dziecka.
Powyższe normy, zostały także szczegółowo uregulowane na poziomie krajowym, w szczególności w przepisach ustaw i rozporządzeń.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej formułuje zakaz dyskryminacji w art. 32 ust. 1 i ust. 2, zgodnie z którym: Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.
Dodatkowo, art. 53 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że: Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.
Podnosi się również, że prawo do umieszczania materialnych symboli religijnych w budynkach publicznych jest konsekwencją zapisanej w art. 25 ust. 2 in fine Konstytucji RP swobody wyrażania poglądów religijnych w życiu publicznym, która dotyczy szeroko rozumianego forum instytucji publicznych, w tym wystroju budynków publicznych (M. Olszówka, objaśnienia do art. 25 Konstytucji…, strony 668-669.)
W Urzędzie powinna obowiązywać zasada równego traktowania obywateli i niedyskryminowania ze względu na wyznanie. W opisanej sytuacji Urząd narusza tę zasadę, a przy tym powoduje naruszenie dobra osobistego, jakim jest godność wielu obywateli. Przy podejmowaniu decyzji o umieszczeniu symboli religijnych w pomieszczeniach powinny być brane pod uwagę różnorodne poglądy religijne oraz fakt, że może to powodować naruszenie zasady swobody wyznania i sumienia, która jest gwarantowana przez akty prawa międzynarodowego oraz krajowego. Ponadto, warto zauważyć, że również rolą Urzędu jest zapobieganie dyskryminacji oraz wykluczeniu obywateli mniejszości religijnych i bezwyznaniowych. Niedopuszczalne jest nieakceptowanie ich stanowiska dotyczącego umieszczenia tylko jednego symbolu religijnego w salach urzędu.
W związku z powyższym zwracam się z wnioskiem o poszanowanie przepisów międzynarodowych i krajowych dotyczących swobody wyznania, a w szczególności zapobieganie praktykom dyskryminacyjnym, poprzez podjęcie działań mających na celu umieszczenie symboli religijnych wszystkich wyznań w pomieszczeniach Urzędu Miasta Poznania, w których przebywają nie tylko obywatele Polski, ale wszyscy ludzie, należący do wspomnianej w preambule konstytucji RP – Rodziny Ludzkiej.
W tym miejscu nie sposób nie wspomnieć o niedawnej formie promocji Urzędu Miasta Poznania, której nazwa (i jednocześnie logo) znajdują się na poniższym zdjęciu, na koszulce Prezydenta Miasta Poznania – Pana Jacka Jaśkowiaka. Akcja Wolne Miasto Poznań promowana była przez Urząd z wielkim rozmachem. Mimo faktu, że na koszulce zabrakło wielu symboli (światopoglądowych i religijnych), to i tak cieszyła się dużym poparciem społecznym, rozpoczynając tym samym nowy trend równościowy w naszym mieście.
fot: Jacek Trublajewicz z interia.pl
Doskonałą i naturalną formą wieńczącą zapoczątkowany w 2017 roku przekaz, będzie umieszczenie w Urzędzie Miasta Poznania symboli religijnych wszystkich kościołów i związków wyznaniowych zarejestrowanych w Polsce.
Zrobiłem rozeznanie w kwestii dokumentów, które mogą być niezbędne, by przeprowadzić opisywane wyżej przeze mnie działania. W dniu 3 grudnia 2020 Urząd Miasta Poznania pisemnie informuje:
“z informacji przekazanych przez Biuro Rady Miasta wynika, że nie istnieje uchwała Rady Miasta o umieszczeniu symboli religijnych na terenie Urzędu. Wydział Zamówień i Obsługi Urzędu nie wydatkował środków publicznych na zakup symboli religijnych w związku z powyższym nie posiada faktur ani innych wnioskowanych przez Pana dokumentów w niniejszej sprawie (gwarancja producenta, certyfikaty bezpieczeństwa, instrukcja montażu, instrukcja czyszczenia i konserwacji symboli religijnych). Ponadto Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków nie wymaga zgody na działania, które nie mają wpływu na chronione wartości zabytku, a w taki sposób zaklasyfikowano przedmiotowe otwory. “
Z powyższego można wysnuć wnioski, że nie jest wymagana żadna procedura głosowania nad uchwałą, a same symbole nie wymagają specjalistycznej dokumentacji. Nie jest również potrzebna zgoda konserwatora zabytków na wykonanie otworów pod kołki rozporowe, na których zostaną zawieszone symbole religijne.
Na zakończenie chcę zaznaczyć, że umieszczenie w Urzędzie kolejnych symboli religijnych nie będzie żadnym obciążeniem dla budżetu miasta. W ramach wolontariatu, razem z organizacjami pozarządowymi, zajmę się koordynacją przedsięwzięcia, w tym kontaktem z poszczególnymi związkami wyznaniowymi i kościołami, ustaleniem wyglądu i samym wykonaniem symboli (np frezowanie w drewnie), oraz ich umieszczeniem na terenie Urzędu Miasta Poznania.
Panie Prezydencie, wszyscy wiemy, że w podręcznikach do historii zapisze się to miasto, które dokona tej zmiany jako pierwsze. Niech to będzie właśnie Poznań.
Z poważaniem
Paweł Nijakowski
